Horses change lives...
Een vrouw van in de vijftig komt naast me zitten. We zitten in een halve cirkel naar de piste gedraaid. Deze sessie is er voor iedere deelnemer van een groep medewerkers die mekaar niet kennen, maar wel tot dezelfde keten behoren. Zij is gerante in één van de winkels van de keten. Het was me in de loop van de dag al opgevallen dat andere medewerkers haar duidelijk ervaarden als een rustige dame met veel ervaring en maturiteit. Tijdens de welkomstronde vertelde ze dat haar mantra was: ‘Voor ieder probleem vinden we een oplossing.’
Nu ze naast me komt zitten, ervaar ik haar plots als bijzonder kwetsbaar en gespannen. Ze heeft het moeilijk om haar thema aan te vatten, ze slikt herhaaldelijk alsof ze de woorden liever zou willen doorslikken of uitspuwen, dan uitspreken. Ze kijkt met vluchtige blikken rond naar de andere deelnemers en begint dan te snikken. Haar tranen stoppen niet.
Al snikkend, met horten en stoten zegt ze: ‘Ik ben op… ik kan niet meer… ik ben leeg.’
Er valt een lange stilte. Na zich te hebben verontschuldigd voor de onmacht om haar emoties onder controle te kunnen houden, doet ze haar verhaal: ‘Ik kan met iedereen overweg, ik wordt overal respectvol behandeld, door iedereen aanvaard, … behalve door mijn stiefdochter van 15 jaar. Wat ik ook doe, niets is goed voor haar. Ik krijg absoluut geen contact met haar. Ik blijf maar lezen en andere manieren leren om met haar om te gaan, maar niets lukt, ze blijft me afstoten… wat ik ook doe voor haar, het is altijd fout. De week dat zij er is, is iedere dag een hel. Het is zo erg dat ik mijn eigen dochter van dertien achteruit stel om mijn stiefdochter te tonen dat ik haar belangrijk vindt. Ondertussen blijven de tranen stromen. Mijn partner vindt dat ik dit moet oplossen want dat hij als man geen voeling heeft met meisjes van die leeftijd. In de week dat ze bij haar natuurlijke moeder is, krijgt ze al wat ze wil, niets is te duur. Iets wat ik me niet kan permitteren en ook niet wil voor mijn dochter. Het is ondertussen ook stil geworden in de groep, maar ook in de piste. Het grootste paard van de kudde dat voor deze sessie werd uitgekozen, staat aan de andere kant van de piste genadeloos, roerloos en onbeweeglijk van ons weggedraaid.
Mijn ervaring heeft me geleerd dat als tranen niet kunnen stoppen, er zich een vraag toont of de persoon in kwestie systemisch wel op de plek staat waar hij/zij hoort te staan. De houding van het paard toont me ook dat zijn stress vrij hoog ligt, wat wil zeggen dat de situatie wordt aangevoeld als een zware inbreuk op de basis-harmonie waarvan paarden vertrekken, waardoor bewegen haast niet meer mogelijk is. Het paard toont ons dan ook een zwaar kalmeringssignaal.
Ik ga een korte tijd ‘in de schoenen van het paard’ staan, maak gebruik van de wijsheid van de kudde, veeleer dan dat ik meega in het, hoedanook pijnlijke verhaal… en vraag dan aan de deelneemster: ‘Wil je iemand uit de groep vragen om je huidige partner te representeren. De natuurlijke vader van je stiefdochter, toch? ‘
De vrouw knikt, vraagt een man uit de groep om haar huidige partner te representeren en brengt hem in de piste. Ze plaatst de representant, in de buurt van een hoek en keert hem met het aangezicht, richting binnenzijde van de piste. Zelf gaat ze op een behoorlijke afstand van hem staan, in de richting van onze groep.
Tijdens deze plaatsing heeft het grote paard zich omgekeerd en kijkt in de richting van beide personen, maar het blijft nog steeds onbeweeglijk. Dan komt het in beweging. Het stapt traag naar hen beiden en plaatst zich pal, tussen de deelneemster en de man.
De deelneemster kijkt verschrikt op. Ze kan de man niet meer zien.
Ik merk aan de plotse vertraging en de veranderende kleur in haar aangezicht dat iets in haar is getriggerd. Ze probeert nog een paar keer naar haar partner te kijken, maar het paard staat er onbeweeglijk tussenin, het hoofd naar beneden. De man is onbereikbaar voor haar geworden. Ik vraag de representant van de partner hoe hij zich voelt op die plek. Hij haalt gelaten zijn schouders op. Zij kijkt nu vragend mijn richting uit. Ik registreer de ruimte die ik krijg voor een vraag die misschien door henzelf nog niet durft of kan gesteld worden:
‘Hoeveel bestemming heeft deze relatie nog?’
De vrouw staart me een tijdlang aan en knikt dan.
Ik vertel haar dat wat nu aan het licht komt prioriteit heeft op het probleem met haar stiefdochter. Meer dan waarschijnlijk heeft haar stiefochter zelfs geen probleem met haar als mens. Maar ZIJ zal nooit de plek van de aanwezig ‘afwezige’ vader van haar stiefdochter kunnen invullen. Ik vertel haar dat zij niet hoort tot dat familiesysteem. Er is een ongezonde verstrengeling tussen twee familiesystemen.
In deze opstelling werd duidelijk dat de relatie zijn bestemming had bereikt, maar niet werd beëindigd. Het gedrag van het meisje lijkt hiermee samen te hangen. Dat kan je op allerlei manieren verklaren, maar dat doet hier niets af aan de essentie die hier letterlijk buiten beeld blijft: ‘iets is voorbij en niet erkend.’
Om het met de verhelderende woorden van één van mijn leraren ‘Coachen met Paarden’
te zeggen: ‘Soms zijn de behoudskrachten van een bestaande ‘vorm’ (organisatie, relatie, project, enz…) sterker dan de verandering van vorm die het natuurlijke proces van transformatie vraagt. Dat wil concreet zeggen dat een bedrijf of organisatie dan niet meer in lijn is met zijn opgave, een coachée is niet meer in lijn met levenskracht zelf en met zijn gegeven potentieel. Een relatie heeft haar bestemming bereikt, maar wordt voortgezet. De huidige vorm is dan niet meer compatibel met wat de werkelijkheid vraagt of anders gezegd, er wordt iets voortgezet of in stand gehouden dat eigenlijk om beëindiging vraagt.’
Op het moment dat wij door gebeurtenissen, welke dan ook in ons leven of in het leven van onze kudde afgesneden raken van dit potentieel, hebben wij direct minder toegang tot levenskracht en vitaliteit. Soms zelfs in die mate dat we allerlei klachten en symptomen ontwikkelen. Allerlei signalen melden ons dan dat wij niet langer meer in lijn zijn met onze potentie. Of het nu gaat om een product, het behoud van een baan, een partner-relatie, de relatie tussen een coach en de spelers van zijn ploeg, een regering van een land, eigendom of gezondheid:
‘ieder object heeft een bepaalde potentie met een begin en een einde. ‘
In lijn zijn met, of in tune zijn met de ‘levenskracht van een vorm’ ,
is in lijn zijn met het begin EN het einde ervan.
Met dank aan één van mijn leraren ‘Coachen met Paarden’: Ruud Knaapen die, net als ik, sterk gelooft in de wijsheid van de kudde en wiens woorden soms meer helder zijn dan de mijne. Zijn werk heeft de passie voor mijn werk in ieder geval in gang gezet.
Met dank ook aan jou lezer, om het werk met de paarden een beetje te mogen verduidelijken.
Op zoek naar de ware levenskracht in je relatie of bedrijf? Ontdek de kracht van systemisch werk met paarden in Frankrijk
In elke relatie, net zoals in elk project of bedrijf, schuilt een levende kracht – een soort energie die de beweging van alles aandrijft. Deze vitaliteit ontstaat wanneer de vorm van iets in lijn is met de werkelijke stroom van het proces, van het begin tot het einde. Wanneer die lijn niet meer klopt, wanneer de vorm niet meer afstemt op de werkelijke behoeften van de betrokkenen, dan verdwijnt de levenskracht. Het is alsof een muziekstuk niet meer in harmonie is; de energie is er niet meer.
Maar wat als deze veranderingen, deze verschuivingen in vitaliteit, juist kansen bieden? Wat als het moment waarop de energie lijkt te verdwijnen, het perfecte moment is om de lijn opnieuw te vinden? Want vitaliteit – in een relatie, maar ook in een bedrijf – betekent niet dat alles altijd gelijk blijft. Het betekent dat je bereid bent om met de flow van verandering mee te gaan. En om in tune te zijn met zowel het begin als het einde van wat er speelt.
Hoe werkt dit?
Wanneer we een relatie aangaan, of wanneer we met een bedrijf werken, creëren we een bepaalde vorm. Deze vorm is de afspiegeling van onze gezamenlijke visie, onze waarden, onze energie. Maar net als in de natuur, zijn relaties en bedrijven levende entiteiten die door verschillende fasen gaan. De kunst is om in elk van die fasen de juiste afstemming te vinden – de afstemming op de levenskracht van dat moment.
Als een relatie of een bedrijf niet langer in tune is met de werkelijke behoeften van de betrokkenen, dan ontstaat er een blokkade. Het is alsof we vasthouden aan een manier van zijn die niet meer past bij wie we nu zijn. Dat hoeft niet te betekenen dat iets voorbij is. Het betekent slechts dat de vorm, de structuur, en de afstemming wellicht moeten veranderen om de vitaliteit te herstellen.
Hoe kun je deze vitaliteit herstellen?
Systemisch werk met paarden helpt je de diepere, onbewuste lagen van deze dynamieken zichtbaar te maken. Paarden leven in volledige afstemming met hun omgeving. Ze tonen precies hoe het er in de relatie of het bedrijf aan toe gaat – niet door woorden, maar door de energie die ze uitstralen. Ze nodigen je uit om je afstemming te herzien, om terug te keren naar de essentie van wat jullie samen willen bereiken, zowel als partners als als collega's.
In Pech de Bertrand, omringd door de rust van de natuur, krijg je de ruimte om dit opnieuw te voelen, te begrijpen en opnieuw af te stemmen. Of je nu samen met je partner een nieuwe weg wilt inslaan of een bedrijf als team opnieuw wil verfrissen, de paarden helpen je om de vorm te vinden die past bij de levenskracht van dat moment.
Waarom Pech de Bertrand?
De natuur biedt ons de ruimte om ons te verbinden met de natuurlijke stroom van het leven. Hier, tussen de bergen en de stilte, komt alles tot rust. Het is de ideale plek om in contact te komen met de energie van wat echt belangrijk is. De paarden, die leven in volledige afstemming met hun omgeving, kunnen je helpen de juiste energie te vinden om opnieuw te verbinden – zowel met jezelf, je partner, als je team.
Wat kun je verwachten?
Systemisch werk met paarden: De paarden geven een onmiskenbare spiegel van de energie en de dynamieken in je relatie of bedrijf. Ze helpen je onbewuste patronen te doorzien en inzichten te krijgen die verder gaan dan woorden.
Persoonlijke begeleiding: Je krijgt persoonlijke begeleiding om samen met je partner of team bewust te worden van de onderliggende krachten die de vitaliteit bepalen.
Ruimte voor reflectie: In de natuur, waar alles tot rust komt, kun je opnieuw afstemmen en voelen waar de ware energie zit. Het is een uitnodiging om te begrijpen dat alles in de natuur, net als in een relatie of bedrijf, zijn eigen tijd en ruimte heeft.
Verbinding herstellen: Het werk met paarden helpt je om de noodzakelijke afstemming terug te vinden, zowel op persoonlijk als op professioneel vlak.
Vitaliteit is geen statisch gegeven. Het is de natuurlijke flow van begin tot einde, van verandering naar transformatie. Het is het vermogen om in lijn te blijven met wat er nu nodig is, en open te staan voor wat de toekomst brengt. Als de huidige vorm niet meer past bij wat jij of je bedrijf nu nodig heeft, is dat geen falen, maar een uitnodiging tot herbezinning en groei. Het is de kans om de energie die ooit vanzelf stroomde, opnieuw te vinden en te versterken.
Laat de paarden en de natuur je helpen om die levenskracht opnieuw te ontdekken. Het is niet het einde, het is slechts de uitnodiging voor een nieuwe begin. Je bent van harte uitgenodigd.
Call to Action:
Neem contact op via rietlenaerts057@gmail.com, of riet@sjamaancoach.be,
of kijk eerst even op sjamaancoach.be of nog eenvoudiger: 0033/674996868, om jouw of jullie plek te reserveren en samen te werken aan jouw, jullie persoonlijke en professionele groei in Pech de Bertrand, 450 Route de Laroque, 47340 Hautefage la Tour, Frankrijk
‘Is de tijd voor verandering niet nu! Wanneer dan wel?’
Comments